Spon­tan­icznie wpadliśmy w XV wieczny Tykocin. Dzi­wnie fas­cynu­jące to miejsce… Sami w zamku przez dwie noce, puste miasteczko z imponu­jącą syn­a­gogą. Gdzieś w tle his­to­ria, bard­zo okrut­na i odzy­wa­ją­ca się na każdym kroku. Wyczeki­wanie na bociany, dzi­w­na przeprawa w samym ser­cu Nar­wiańskiego Parku Nar­o­dowego, wyszukana gdzieś na szy­bko w “google”… I zim­no jak cholera. Wrócimy jak będzie cieplej. “Tato, wieje !” jak mówi Kajtuś.